نقد عملکرد تلویزیون؛

تلویزیون برای تولید محرمی اسپانسر ندارد/ جز «مختارنامه» چه داریم؟

 

یک منتقد رسانه درباره عملکرد تلویزیون در ماه محرم بیان کرد که این رسانه سراغ سخنرانی‌ها و برنامه‌های گفتگومحور که ساده‌ترین روش برنامه‌سازی است، می‌رود.

حسین سلطان محمدی درباره کنداکتور تلویزیون در ایام محرم و برنامه‌سازی در این حوزه به خبرنگار مهر بیان کرد: اگر در داستان‌ها و برنامه‌هایی مرتبط با ایدز، اعتیاد و مسایل اجتماعی اسپانسرهای گوناگون وارد کار می‌شوند و برنامه سازی می‌کنند برای بحث‌های حسینی سرمایه‌گذار نداریم.

وی ادامه داد: در ماه محرم و برای برنامه‌سازی با محوریت امام حسین(ع) سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات، سپاه پاسداران و وزارت ارشاد باید وارد عمل شوند و توقع ما این است که این مراکز و نهادها در زمینه تولیدات مناسبتی سرمایه‌گذاری کنند.

این منتقد سینما و تلویزیون با اشاره به پخش تکراری سریال «مختارنامه» در این ایام اظهار کرد: اگرچه که این سریال هر سال پخش می‌شود با این حال هر یک قسمت از این سریال یک ساعت است و ما برای پخش برنامه و سریال در دیگر ساعت‌های شبانه روز در شبکه‌های تلویزیونی چیزی نداریم. ما حتی در پخش فیلم و سریال‌های آرشیوی هم مشکل داریم در صورتیکه چندین فیلم مرتبط با این موضوع از  یکی دو دهه پیش داریم که در این سال‌ها نمایش داده نشدند و می‌توان این آثار را از تلویزیون پخش کرد.

سلطان‌محمدی اضافه کرد: همچنین ما تولیدات بسیاری در حوزه سینمای مستند و کوتاه داریم و تلویزیون می‌تواند در تعامل با انجمن سینمای جوانان و دیگر نهادها این آثار را از تلویزیون پخش کند.

وی با اشاره به برنامه‌سازی در این حوزه اظهار کرد: گزارشگران ما فقط در روز تاسوعا و عاشورا در بخش خبری در چند ثانیه آیین عزاداری کشورهای مختلف را نمایش می‌دهند. چرا گزارش‌ها و مصاحبه‌هایی تفصیلی‌تر از این عزاداری‌ها یا نوحه خوانی‌ها تولید نمی‌شود.

این منتقد رسانه ای اضافه کرد: می‌توان حال و هوای کشورها را در این ایام طی گزارش‌های مستند و یا گفتگوهایی به تصویر کشید که برای مردم هم جذاب باشد و فقط به یک آیتم چند ثانیه‌ای در بخش خبری ساعت ۱۴ منحصر نشود. حتی در خود کشور ما هم اقلیت‌ها و آیین‌های آن‌ها کمتر به تصویر کشیده می‌شوند درحالیکه سوژه‌هایی می‌توان در این آیین‌ها پیدا کرد که نذرهای مختلف و یا آداب به خصوصی را رعایت می‌کنند.

سلطان محمدی با اشاره به برنامه «ماه عسل» عنوان کرد: برنامه «ماه عسل» با اجرای احسان علیخانی ۳۰ روز در ماه رمضان روی آنتن می‌رود و او با همین دید داستانی و جذابیت بخشیدن به سوژه سراغ مسایل معنوی می‌رود. درست است که او ممکن است یک ساعت مخاطبش را به گریه بیندازد اما درنهایت برنامه‌ای تدارک می‌بیند که مخاطبان آن را دنبال می‌کنند.

وی درباره پخش سخنرانی‌ها و مداحی‌ها نیز بیان کرد: برنامه‌سازی درباره عزاداری فقط این نیست که مداحانی مانند محمود کریمی‌ یا سعید حدادیان در یک حسینیه مداحی کنند و ما آن را پخش کنیم. ساده‌ترین مسیر در برنامه‌سازی تلویزیون پخش سخنرانی و یا تولید برنامه‌های گفتگومحور است و تلویزیون به همین کار متوسل شده است.

این منتقد سینما و تلویزیون در پایان تصریح کرد: نمایش صرف آیین‌های محرم در تلویزیون نوعی از سر باز کردن است که صرفا برای یک کار اداری و گزارش عملکرد انجام می‌شود اما در نهایت چیزی به معنویت مردم اضافه نمی‌کند.

۲۵ شهریور ۱۳۹۷ - ۰۷:۴۲

 خبرنگار: عطیه موذن

https://www.mehrnews.com/news/4401754/%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%B1-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D8%AC%D8%B2-%D9%85%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%DA%86%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85

 

«سلبریتی ها» هم به کوزه می افتند!

سینماسینما، حسین سلطان محمدی:

مدتی است که هنرمندان با اصطلاح «سلبریتی» در بسیاری از رویدادهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و … اظهارنظر می کنند و برای کسانی که اخبار آنان را پیگیری می کنند – از جمله مقامات اجرایی و قضایی و قانونگزار – دغدغه ذهنی می آفرینند. این اظهارات معمولا در لایه ای از خیرخواهی و گاه در ملغمه ای از عصبانیت و خیرخواهی و با واژگانی متأثر از این حالت، در فضای مجازی منتشر می شود – بگذریم که برای بعضی از این اظهارات، همکاران جوان رسانه ای فرصت بروز می دهند.

این در حالی است که باید بدانیم هنگامی که به عنوان یک چهره هنری، بخصوص در حوزه سینما و نمایش و تلویزیون، مطرح می شویم، با خیر و شر «شهرت» آغشته شده ایم. بنابراین یا خود مراقبت می کنیم که این شهرت را در بالاترین درجه از نیکی حفظ کنیم یا وادارمان می کنند تا در یک درجه ای بمانیم و پایین تر نیاییم. عبارت اخیر، ناظر به قدرت حاکمیتی است که وارد می شود تا ما را به عنوان «سلبریتی» حافظ انسجام اجتماعی حفظ کند، حتی اگر خودمان تلاش داشته باشیم که به عنوان برهم زننده این انسجام وانمود شویم!

فضای درهم و مخلوط امروز اجتماع ما، که انباشته از اظهارات عمدتا مخالف نماست، هنرمندان بسیاری را هم به درون چرخه خود کشانده و مرتب در حال شنیدن و خواندن و بزرگنمایی اظهارات هنرمندان در واکنش به رویدادهای متفاوت هستیم. حضور هنرمند در متن رویدادهای اجتماعی، خوب است حتی اگر چهره ای همچون جناب ضرغامی بر این نکته، پرسش بگذارند که چرا اینان در هر رویدادی اظهارنظر می کنند یا از عزیز دیگری نقل بشنویم که «امروزه در جامعه، بعضا سلبریتی هایی مطرح می شوند که «قدکوتاه» هستند و لازم است الگوها و سلبریتی های واقعی جامعه معرفی شوند». اما همان طور که این افراد در فرم آرمانی، عنصر انسجام اجتماعی به شمار می روند و باید به سهم خود برانگیزنده یا پیشگام حرکت های مناسب و مفید اجتماعی و فرهنگی و … باشند، به همان نسبت باید در متن رویدادها حضور داشته و آگاهانه نظر دهند و قطعا به همان اندازه نیز، بپذیرند که مورد قضاوت و نقد و انسداد قرار گیرند و بعد از روشن شدن ماجرا در راهی که بهترین راه در هر جامعه ای است یعنی راه قانونی، به مسیر صلاح و خیر برگردند. بنابراین، مورد انتقاد و هجمه قرار گرفتن را بر خود نیز بپذیرند و در اقدامات هیجانی و برآمده از عصبیت، به عبارات و واکنش هایی عجیب، کشیده نشوند.

این روزها دو ماجرای جالب در حوزه هنرمندان سینما و نمایش روی داده که از این منظر قابل بحث است؛ ماجرای نمایش خانم کاظمی و بازداشت ایشان و مدیر تئاتر شهر و ماجرای نمایشگاه خانم میلانی. در اولی و به استناد فیلمی که عناصرش، به صراحت اصول برقرار در این جامعه واجد نکات خلاف قانون بوده، مرجع قانونی وارد عمل شده است و در پیامدش، به روال این روزهای ما، شاهد واکنش های عصبی بعضی از هنرمندان بودیم از جمله درخواست استعفای وزیر یا لغو نمایش روی صحنه و اظهارات و واژگان دیگری که به قلم همکاران رسانه ای به «انتقاد شدید» فلان هنرمند یا بیانیه فلان ارگان و امثالهم نام گرفت و البته از موضعی مخالف بنیان ذاتی هر سلبریتی در هر جامعه ای، که باید مروج قانونمداری باشد و تن به رأی قانون بدهد اما فرصت به قانون نداده، دستور به آشفتگی داده و موج آشوب به راه انداخته اند. در مورد دوم هم البته از موضعی مخالف مورد اول، این بار «سلبریتی» گرفتار شد و نسبت به یک تابلوی نقاشی در مجموعه ای از آثار، ادعای نقض کپی رایت مطرح شد و ناگهان همه چیز زیر سؤال رفت و کل نمایشگاه در هجمه کامنت و ادعای همکاران جوان رسانه ای، از حیز انتفاع خارج شد. دو مورد بظاهر متفاوت از جهت هجوم و دفاع، اما مشترک در یک نکته و آن اینکه، هیچ کدام از هجمه ها، واجد اعتقاد به اصول استقرار و دوام یک جامعه و از جمله پایبندی به قانون و رأی قانون نبوده و هر کس کوشید تا توان فضای مجازی را برای آشفته نمایی و شهرت طلبی، در مسیر اغتشاش و انهدام به کار گیرد. در حالی که با آرامش، هر دو مورد به صورت طبیعی، برطرف و فعالیت هنری، تداوم می یافت.

این دو نمونه نشان داد که برای ورود به دنیای «سلبریتی»، باید بپذیریم که عضوی از خانواده ای بزرگ به نام اجتماع هستیم با هرگونه اعتقاد و ادعا و گویش و قوم و … . بنابراین، وظیفه اصلی حفظ این خانواده و اجتماع است و نه رفتار به گونه خودنمایانه و هرکی هرکی. اگر این را پذیرفتیم، می توان یک سلبریتی درست بود و ماند و نام نیک ما، در هر جریانی، راهگشای مشکلات و، دیدگاه ما واجد عناصر خیرخواهانه باشد وگرنه به همان اصطلاح «سلبریتی های قد کوتاه» تشبیه خواهیم شد که نباید الگوی جامعه باشد. بنابراین هم به قانون فرصت منطقی برای بررسی موضوعات را بدهیم و هم به هنرمندان فرصت اصلاح شبهات را.

تاریخ انتشار:۱۳۹۷/۰۶/۲۰ - ۱۷:۱۰

http://cinemacinema.ir/naghd/%d8%b3%d9%84%d8%a8%d8%b1%db%8c%d8%aa%db%8c-%d9%87%d8%a7-%d9%87%d9%85-%d8%a8%d9%87-%da%a9%d9%88%d8%b2%d9%87-%d9%85%db%8c-%d8%a7%d9%81%d8%aa%d9%86%d8%af

/

بازیگرانی که با اجرا برای تلویزیون پول می آورند

کارشناسان معتقدند که حضور اکثر بازیگرانی که در کسوت مجری ظاهر می شوند، تداوم ندارد و ماندگار نیست و دلیل حضور اکثر آن ها در تلویزیون جذب اسپانسر خوب برای برنامه های تلویزیونی است.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ کارشناسان معتقدند که حضور اکثر بازیگرانی که در کسوت مجری ظاهر می شوند، تداوم ندارد و ماندگار نیست و دلیل حضور اکثر آن ها در تلویزیون جذب اسپانسر خوب برای برنامه های تلویزیونی است.

چیزی که برنامه را متفاوت می کند قالب برنامه است نه حضور بازیگر!

محمد نظری مجری برنامه خانواده شبکه در خصوص بازیگران مجری با بیان اینکه این اتفاق جدیدی نیست، عنوان کرد: شاید پیش قراولان این موضوع احمد نجفقی یا حسن جوهرچی در شبکه پنج بودند. برعکس این اتفاق؛ یعنی حضور همکاران مجری در کسوت بازیگری نیز بود. من برای تمام این بازیگران احترام قائلم و این افراد در حیطه های تخصصی خود کاربلد هستند. وقتی در بلند مدت به این مسأله نگاه کنیم، می بینیم مجریانی که وارد سریال ها و فیلم ها شدند و همچنین بازیگرانی که نقش مجری را بازی کردند، در این عرصه ماندگار نشدند. 

او با اشاره به اینکه هیچ کدام از این مجریان یا بازیگران به دلیل این جا به جایی برند نمی شوند، افزود: از طیف مجریانی که به سینما رفتند جواد یحیوی و امیرحسین مدرس دوستم به عنوان باسوادترین و هنرمندترین مجری تلویزیون بود. اگر از من بپرسند امیرحسین مدرس چه کاره است و آیا مجری، خواننده و بازیگر است، پاسخم این است که او مجری است و شاید کارهای متعدد او اندکی بیننده را گمراه کند.

نظری با مثالی از حسن جوهرچی خاطرنشان کرد: مرحوم جوهرچی بازیگر خوبی در سریال «در پناه تو» بود، اما وقتی مجری شبکه پنج شد، اجرای او به چشم نیامد. او چندسالی حضور داشت و در سال 80 و 81 از مجموعه اجرا جدا شد.

مجری برنامه «به خانه بر می گردیم» با اشاره به رویه متفاوت شبکه نسیم توضیح داد: اتفاق جدید این بود که شبکه نسیم تصور کرد می تواند ساختار شکنی کند و فضای جدیدی برای برنامه هایش فراهم کند. در این شبکه خطوط قرمز بی جهت جا به جا شد. نمی خواهم بگویم خطوط قرمز ما درست است، اما باید برای همه جا باشد. این شبکه ها پشت سر هم قرار گرفتند و این طور نیست که به خاطر دیدن شبکه نسیم بخواهیم پولی بپردازیم و تصور کنیم به خاطر پرداخت این پول آنچه در شبکه نسیم می بینیم، در دیگر شبکه ها نمی بینیم. 

او ادامه داد: این تضاد تصمیم گیری در شبکه های مختلف دردسر بزرگی است که دست ما را می بندد؛ یعنی شما می توانید کار محمد اصفهانی را پخش کنید، اما در شبکه دیگر می گویند پخش این صدا غیرمجاز است. این قانونگذاری های من درآوردی به شکلی است که انگار کسی به آن فکر نکرده است. شبکه نسیم که این خطوط قرمز را جا به جا می کرد، تصور می کرد با آوردن بازیگران برنامه دیده می شود، اما اگر آن برنامه را شخص دیگری اجرا کند، به دلیل متفاوت بودن قالب برنامه باز هم بیننده پیدا می کند.

نظری با بیان اینکه این اتفاق ها کوتاه مدت و در حد یک یا دوسال است و بعد فید می شوند و دوباره نیروهای ثابت شبکه ها در رأس کارها قرار می گیرند، عنوان کرد: متأسفاه رویکرد ما کپی برداری های ناقص از یکدیگر است. به عنوان مثال، مسابقه گلزرا از یک فیلم هندی کپی می کند و یک مسابقه دیگر از گلزار کپی می کند و این ایراد کار ماست و گوش شنوایی در این خصوص نداریم. من مخالفتی با حضور بازیگران ندارم اما فکر می کنم کار بیهوده است و شبکه ها با این ترفند نمی توانند به مدت طولانی بیننده ها را پای شبکه ها نگه دارند. 

او خاطرنشان کرد: باید محتوای برنامه های ما چیزی باشد که مردم می خواهند. امروز مردم نیاز به تفرج خاطر دارند و اگر می خواهیم برنامه مذهبی بسازیم باید به گونه ای باشد که رنگ و لعاب آن به گونه ای باشد که مخاطب را پای تلویزیون نگه دارد و نمی شود یک بحث فلسفی خشک انجام دهیم و توقع جذب مخاطب داشته باشیم.

این مجری تلویزیونی گفت: متأسفانه قالب را کلیشه کردیم و یادمان می رود تلویزیون؛ یعنی رنگ و دکور و موسیقی. به طور طبیعی این موج فروکش می کند و به خاطر حضور بازیگران این مبالغ هنگفت را پرداخت می کنیم و بعد به این نتیجه می رسیم که درست نبوده است.

اولویت اول حضور بازیگران به جای مجری جذب اسپانسر است

حسین سلطان محمدی منتقد نیز درباره حضور بازیگران در عرصه اجرا به برنا گفت: اجرا مثل هر تخصص دیگر قاعده دارد و مجریان مختلفی داریم که شاهد حضور آن ها رو به روی دوربین هستند. گویندگان خبر باید آموزش ببینند و آن ها را به درستی ارائه دهند. هیچ کدام از این بازیگران برنامه زنده ندارند و همه ضبط شده اند. یکی از ویژگی های پخش ضبطی این است که ظاهرا ترمزی برای موارد مختلف ندارند، اما نوع اجرای مجریان زنده مانند علی ضیاء و رضا رشیدپور متفاوت است و می دانند چطور باید کلمات را مدیریت و مانع آسیب شوند. از این لحاظ بازیگران مدیریت پخش زنده ندارند و به همین دلیل برنامه های ضبط شده را اجرا می کنند.

سلطان محمدی ادامه داد: در میان این ضبط شده ها این سؤال مطرح می شود که آیا ما برنامه «خندوانه» را به دلیل حضور رامبد جوان و مهران مدیری در «دورهمی» می بینیم؟... برنامه «شبی با عبدی» هم شبیه مهران مدیری است. این نام ها بار روانی بزرگی برای مخاطب دارند، اما همه آن نیست. شهرت این اسامی کمک می کند هیجان خبری بیشتر باشد. 

این منتقد اضافه کرد: انتخاب این افراد برداشت اولیه برنامه ساز و تلویزیونی است که از شهرتشان استفاده می کند تا اسپانسر بتواند هزینه تولید یک برنامه جذاب را تأمین کند. ما دائم با انواع اسپانسرها درگیر می شویم تا یک برنامه دوساعته یا یک ساعته را ببینیم. این چهره ها خودشان تماشاگر نمی آورند بلکه اولویت، کشاندن اسپانسر به یک برنامه است.

سلطان محمدی در پایان گفت: معتقدم حضور این چهره ها جذب سرمایه و اسپانسر است و به جز رامبد جوان، مدیری و گلزار، باقی مجری ها تماشاگر پسند نیستند.

خبرنگار: نسرین بختیاری

۱۳۹۷/۰۶/۲۰ ۰۷:۰۰:۰۰

https://www.borna.news/fa/tiny/news-751682